มันมีการศึกษานึงตีพิมพ์ในวารสาร NATURE ที่จะทำให้เรารู้จักร่างกายของเรามากขึ้น โดยเป็นการจำลองสถาณการณ์ที่เราไม่สามารถหาอาหารได้เป็นระยะเวลา 7 วัน แล้วดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างในแง่ของพละกำลังและระบบเผาผลาญ เพื่อที่จะหาคำตอบว่าเราจะยังมีเรี่ยวแรงอยู่ไหมหากไม่สามารถหาอะไรทานได้เลยเป็นระยะเวลา 7 วัน
The Quest Begins
ชาย 7 คน หญิง 6 คน 13 ผู้กล้าได้เข้าร่วมการทดสอบการเอาชีวิตรอดในการทดลองครั้งนี้ ซึ่งสิ่งที่ต้องรู้อันดับแรกก่อนคือผู้เข้าร่วมการทดลอง อ้วนนิดๆ คือ BMI ประมาณ 25 ที่%ไขมัน = 22% ในผู้ชายและ 25% ในผู้หญิง แต่แอบมี Hyperinsulinemia นิดหน่อย ใช้คำว่าสุขภาพโอเคพอมีเนื้อหนังแต่ไม่ถึงกับ Athlete
Study Design
จะไม่มีควบคุมอาหารใดๆก่อนเริ่มการทดลอง และเมื่อเข้าสู่ช่วง Fast ก็จะอนุญาตให้ทานได้เฉพาะน้ำเปล่าเท่านั้น ออกกำลังกายได้ระหว่าง Fast ทำกิจกรรมอื่นๆตามปกติ ใครแอบกิน ตัดออกจากงานทดลองหมด โดยตัวแปรที่ทางผู้วิจัยต้องการดูคือมีเยอะมากโดยจะวัดทั้งก่อน Fast และวันสุดท้ายของการ Fast ผมสรุปการเปลี่ยนแปลที่สำคัญๆมาให้ดังนี้
สัดส่วน
น้ำหนัก: ⬇️ 7.5% เฉลี่ย 5.8 kg คนที่ลดมากสุดคือ 8 kg
Lean Mass: ⬇️ เฉลี่ย 4.6 (8.0% reduction ส่วนมากเป็นแขน ขา แต่ Core ไม่ค่อยโดน) เดี๋ยวเรามาคุยกัน แอบตกใจเหมือนกัน
มวลไขมัน: ⬇️ 1.4 ± 0.1 kg (8.4% reduction) น้อยจัง 555+
ไขมันในช่องท้อง: ⬇️
ระบบเผาผลาญ
การเผาผลาญไขมัน: ⬆️ จาก 37% ไป 73% ระดับคีโตนบอดี้ BHB ก็เพิ่มขึ้น
การเผาผลาญคาร์บ: ⬇️ จาก 53% เหลือ 19% การทำงานของเอนไซม์ Pyruvate Dehydrogenase ลดลง **อันนี้น่าสนใจเดี๋ยวมาวิเคราะห์กันต่อ
ระดับน้ำตาล: ⬇️ แต่ไม่มีใครน้ำตาลตก-monitor ด้วยการติด CGM
ความดันโลหิต: ⬇️ 131/80 mmHg เหลือ 120/73 mmHg.
Insulin: ⬇️
สมรรถภาพทางกาย
VO₂MAX:⬇️
แรงของขา: ↔️
สารชีวโมเลกุลอื่นๆ
ระดับ Glycogen: ⬇️ by ~50%
AMPK Activity: ↔️
แปลไทยเป็นไทย
เรื่องแรกคือน้ำหนักที่หายไปเป็น Lean Mass ซะส่วนใหญ่ เหมือนที่บอกเสมอคือเวลาน้ำหนักลงเยอะๆ เร็วๆส่วนใหญ่เป็นน้ำที่แฝงอยู่ในไกลโคเจนในกล้ามเนื้อ สิ่งที่ผมอยากรู้ต่อแต่เขาไม่ได้ทำคือตอนที่ให้ ผู้เข้าร่วมการทดลองกลับมาทานอาหาร Lean Mass ตรงนี้กลับมาเท่าไหร่ เพราะถ้าหายไปเลยเนี่ยะ สำหรับคนแก่ที่มวลกล้ามเนื้อน้อยอยู่แล้ว 4 kg นี่คือเยอะมร๊าก!!
แต่เอาเป็นว่าจากการทดลองกล้ามเนื้อขายังแข็งแรงเหมือนเดิมจากการวัดแรงบิดของการเตะขา สามารถออกแรงได้เท่าเดิม ทั้งๆ ที่น้ำหนักตัวหายไปตั้ง 4.6 กิโล! แต่ผมอาจเห็นต่างนิดนะ เพราะในสภาพแวดล้อมจริงการใช้กล้ามเนื้อของเราไม่ใช่แค่เตะขาแหละ เพราะคุณอาจต้องแบกซากสัตว์หนักหลายสิบโล หรือต้องปีนต้นไม้หนีสิงห์ สา รา สัตว์ต่างๆ
อีกประเด็นที่น่าสนใจคือ ความอึดในการออกกำลังกายลดลงไปประมาณ 15% ซึ่งก็เยอะอยู่
ทำไมถึงเป็นแบบนี้น่ะเหรอ? ก็เพราะว่าเมื่อเราอดอาหาร ร่างกายจะเปลี่ยนวิธีการใช้พลังงาน มันจะไม่ค่อยเผาผลาญน้ำตาล (คาร์โบไฮเดรต) เหมือนตอนที่เรากินอาหารปกติ ซึ่งนี่เป็นเหตุผลที่ทำให้เราไม่ค่อยมีแรง หรือเหนื่อยง่ายขึ้นตอนออกกำลังกาย
ลองนึกภาพง่ายๆ ว่า ถ้าคุณอดอาหารแค่ข้ามคืน (เช่น ตื่นเช้ามาออกกำลังกายโดยยังไม่ได้กินข้าว) ร่างกายก็จะปรับตัวระดับนึง แต่ถ้าอดอาหารนานๆ แบบ 6 วัน การปรับตัวนี้จะชัดเจนมากขึ้น คือเหนื่อยเร็วกว่า และเหนื่อยง่ายกว่า แม้จะออกกำลังกายแค่เบาๆ ก็ตาม
สิ่งที่น่าสนใจมากๆ คือ ถ้ามองย้อนกลับไปในอดีต การที่ร่างกายทำแบบนี้ได้ มันช่วยให้บรรพบุรุษของเราอยู่รอดในยามขาดแคลนอาหาร เพราะถึงจะไม่ได้กินข้าวหลายวัน กล้ามเนื้อก็ยังแข็งแรงพอที่จะออกไปหาอาหารหรือล่าสัตว์ได้ แต่จะไม่สามารถวิ่งไล่เหยื่อได้นานๆ เหมือนตอนที่มีอาหารกินปกติ
ง่ายๆ ก็คือ ร่างกายฉลาดมาก มันจะรักษากำลังไว้ให้เราทำอะไรที่จำเป็นได้ แต่จะประหยัดพลังงานโดยทำให้เราไม่สามารถออกแรงหนักๆ ได้นานๆ นั่นเอง!
